Te veel voedingsstoffen maken microben minder responsief

De Universiteit van Minnesota heeft zojuist een onderzoek afgerond waaruit blijkt dat: "Te veel voedingsstoffen maken microben minder responsief".

Het artikel stelt dat bacteriën (zoals cyanobacteriën/blauwgroene algen) een belangrijke rol spelen in de gezondheid van een meer, omdat ze fosfor en stikstof opnemen en koolstof opslaan, maar hun vermogen om dit te doen blijkt afhankelijk te zijn van de waterchemie van het meer waarin ze leven.

De auteur van de studie, professor Jim Cotner, verklaarde dat: "In sommige opzichten is het toevoegen van te veel fosfor en stikstof aan meren vergelijkbaar met wat er gebeurt met diabetes type II - onze meren kunnen steeds minder reageren op toenemende koolstof, net zoals mensen met diabetes minder goed kunnen reageren op insuline in hun lichaam. ” "Te veel van het goede kan leiden tot metabole disfunctie die catastrofaal kan zijn." 

De studie keek naar gegevens van 35 meren in Minnesota. De onderzoeken stelden dat ander werk heeft aangetoond dat meren met meer fosfor en stikstof andere soorten microben, planten, insecten en dieren hebben dan meer ongerepte meren, maar dit is de eerste studie die aantoont dat de soorten in vervuilde meren minder goed in staat zijn om te reageren op verdere toegevoegde voedingsstoffen en misschien nog belangrijker, koolstof. Als meer van de CO₂ we produceren wordt geabsorbeerd door microben en planten in meren, oceanen en andere ecosystemen, dat betekent minder CO₂ zal zich ophopen in de atmosfeer van de aarde.” 

"Toen we de bacteriën uit de meest fosforrijke meren vergeleken met bacteriën uit meren die ongerepter waren, was een van de grote verschillen dat de microben uit meren met veel fosfor minder in staat waren om koolstof uit het water te verwijderen". Dit heeft enorme gevolgen voor de toekomstige opname van CO₂ door in het water levende organismen en de toekomstige concentratie die zich in de atmosfeer zou kunnen ophopen.

Dit werk benadrukt het belang van voortdurende regulering en vermindering van fosfor in meren en meersedimenten. Phoslock bindt fosfor en vormt een nieuw inert mineraal Rhabdophane. In deze vorm wordt de fosforconcentratie in geëutrofieerde meren significant verlaagd en is deze niet meer beschikbaar voor opname en door cyanobacteriën. Deze studie laat ook zien hoe ongecontroleerde fosforaccumulatie in meren grotere gevolgen kan hebben voor het mondiale milieu.

Het artikel is te vinden op: https://www.eurekalert.org/pub_releases/2017-12/uom-stm121117.php