Totale economische waarde van het verbeteren van de waterkwaliteit door het verminderen van voedingsstoffen in meren

Het is algemeen aanvaard dat de natuurlijke omgeving en de algemene esthetiek van meren over de hele wereld kosten met zich meebrengen als gevolg van vervuiling door nutriënten. Onlangs hebben economen echter de ecologische gegevens en economie gecombineerd om de totale economische waarde (TEV) te bepalen van het verbeteren van de waterkwaliteit door het verminderen van voedingsstoffen in meren.

De Total Economic Value (TEV) combineert de financiële, commerciële, ecologische en maatschappelijke waarde van een meer, nu en in de toekomst. Het zorgt ervoor dat alle waardecomponenten worden erkend bij het beoordelen van de potentiële waarde van een meer en houdt rekening met een groter beeld van het actief, niet alleen het consumptieve gebruik ervan. Waar milieuactiva echter verschillen van andere financiële activa, is hun complexiteit en variabiliteit.

De waarde van een waterlichaam kan worden beoordeeld als: recreatieve waarde, kwaliteit van leven, waarde van onroerend goed in de buurt van het meer, besparingen op waterbehandeling als het water wordt gebruikt voor drinkwater (industriële en agrarische gebruikers die geld besparen als het water van goede kwaliteit is) kwaliteit bij het invoeren van hun systemen). De kosten kunnen bestaan uit upgrades van afvalwaterbehandeling (vanwege verstoppingen door algen, smaak- en geurproblemen), kosten voor de industrie en de landbouw die lozen, regenwaterbeheer, verontreiniging door andere bronnen, regelgevende administratie.

Een voorbeeld van TEV in actie werd onlangs getoond door de Utah Division of Water Quality (DWQ). Vanwege de hoge kosten van het reguleren van nutriënten in het milieu, heeft het Amerikaanse Environmental Protection Agency onlangs van Amerikaanse staten geëist dat zij voorschriften voor nutriëntencriteria ontwikkelen om het aantal nutriënten in meren te verminderen. Inwoners van Utah kregen een enquête toegestuurd met het verzoek om het belang van problemen met de waterkwaliteit te beoordelen en te bepalen of ze zouden betalen om verslechtering van de waterkwaliteit van hun meren te voorkomen. Uit de resultaten van het onderzoek bleek dat de groep van watergebruikers in Utah bereid was tot $13.63/maand te betalen om verslechtering van de waterkwaliteit te voorkomen en tot $32/maand om het water te verbeteren in gebieden die al afgebroken door overtollige voedingsstoffen.

Het opnemen van economie in milieukwesties kan beleidsmakers helpen bij het bepalen van de werkelijke kosten van nutriëntenvervuiling en bij het vinden van methoden, zoals het gebruik van Phoslock, om de nutriënten in aquatische milieus efficiënt en kosteneffectief te verminderen.